Evangelie:
Thema:

 

afbeelding

kleurplaat (klik voor download)

 

Deze twee krachtige vrouwen zijn op 7 maart in het jaar 203 de marteldood gestorven in Carthago (Noord-Afrika). Hun twee samengevoegde namen hebben een bijzondere betekenis: Perpetua (eeuwig) en Felicitas (geluk).

Perpetua is een jonge vrouw van aristocratische afkomst. Haar vader is niet gelovig, maar haar moeder en twee broers hebben zich bekeerd tot het christendom. Perpetua zelf laat zich ook dopen, terwijl ze weet dat daarop onder keizer Septimius Severus de doodstraf staat. Perpetua is getrouwd met een man van goede afkomst en samen hadden ze een kind, dat nog een zuigeling is als Perpetua op 22-jarige leeftijd omwille van haar geloof in de gevangenis belandt.

Samen met Perpetua zijn ook vier anderen gearresteerd: Perpetua’s slavin Felicitas, die hoogzwanger is; een andere slaaf genaamd Revocatus en twee vrije mannen Saturninus en Secundulus. Hun vriend en leraar Saturus voegt zich vrijwillig bij hen in de gevangenis.

Perpetua heeft een verslag geschreven van de periode die zij en de andere christenen door hebben gebracht in de gevangenis van Carthago. Ze beschrijft hoe haar vader haar (tot vier keer toe!) smeekt het geloof af te zweren om zo haar leven te redden: maar Perpetua en de anderen laten zich niet ompraten. Ze blijven trouw aan hun geloof in Jezus Christus. Ze slagen er zelfs in om tijdens hun gevangenschap hun bewaker te bekeren! In de gevangenis schenkt de slavin Felicitas het leven aan een meisje, dat geadopteerd wordt door een vrouw die ook tot de christengemeenschap hoort. In het verslag beschrijft Perpetua ook vier dromen, of visioenen, die ze tijdens haar gevangenschap krijgt. In de tweede droom ziet Perpetua zichzelf een ladder beklimmen, tot ze bij een vredig groen landschap komt waar schapen weiden: dat is voor haar de voorafspiegeling van haar marteldood.

Het verslag van Perpetua, getiteld Passio sanctarum Perpetuae et Felicitatis, is bewaard gebleven. De details van de marteldood zijn later door anderen toegevoegd. Het is heel ongebruikelijk in de vroegchristelijke wereld dat een vrouw zelf haar ideeën op papier zette: dat maakt het verhaal van Perpetua zo bijzonder. Het is een van de oudste christelijke teksten geschreven door een vrouw.

Op 7 maart zijn de vijf christenen naar de arena gebracht en voor de wilde dieren geworpen. De mannen moesten vechten tegen een everzwijn, een beer en een luipaard; de vrouwen tegen een wilde koe. Maar de dieren slagen er niet in hen te doden: uiteindelijk worden Perpetua en haar vrienden met het zwaard om het leven gebracht. Perpetua en Felicitas zijn begraven in Carthago en op de plaats van het graf is een basiliek opgericht.

Hun namen staan in het 1^e Eucharistische gebed genoemd: “Wij zijn van U, met al ons kwaad, op uw barmhartigheid hopen wij. Neem ons op in de gemeenschap van uw heiligen, van uw apostelen en bloedgetuigen Johannes, Stefanus, Mattias, Barnabas, Ignatius, Alexander, Marcellinus, Petrus, Felicitas en Perpetua, Agatha en Lucia, Agnes, Cecilia en Anastasia en van al die anderen die reeds door U verheerlijkt zijn.”

God, gedreven door liefde tot U
hebben de heilige martelaressen Perpetua en Felicitas
zonder vrees voor haar vervolgers
folteringen en dood doorstaan.
Wij vragen U op haar gebed:
schenk ons de genade altijd
te groeien in liefde tot U.

Kijk hier naar een kort (Engelstalig) filmpje over de Heilige Perpetua en Felicitas.

Vind hier een DVD van Perpetua (webwinkel)

Extra kleurplaten en downloads voor deze zondag

Met ons abonnement voor Liturgisch jaar A kun je extra kleurplaten en teksten downloaden. Dit abonnement kan je aanschaffen in onze webwinkel, klik daarvoor op onderstaande knop.